Fehmi Koru*
İktidar cephesi seçim sonrasını yeni bir devir haline dönüştürme gayretinde; hükümet sıfırlandı, AK Parti vitrini ve Meclis kümesi idaresi yenilendi. Bakanların yeni devirde eskisinden farklı uygulamalara başvurmaları bekleniyor.
Hazine ve maliye bakanlığı ve Merkez Bankası eliyle ‘faiz’ konusunda farklı bir adım atıldı.
Yetersiz bulundu ve beklenen sonuca ulaştırmadı, fakat olsun, faiz indirimi yerine artırımı yoluna gidildi ya.
Af beklentisi var. Adalet bakanlığı ekim ayına kadar affın kapsamı konusuna çalışacakmış…
Bu da bir diğer yenilik.
TBMM lideri karar vermede tutuk davranıyor fakat, milletvekili seçildiği halde tutukluluğu kaldırılmadığı için Meclis sıralarındaki yeri boş kalan Can Atalay’a cezaevi kapıları her an açılabilir.
Hiç kuşkusuz bu beklenti yerine gelse bile -aynen faiz artışında yaşandığı gibi- bu da yetersiz kalacak. Ekim ayındaki kapsamlı affa kadar mahpustaki birtakım simge isimlerin konutlarına gönderilmelerini de düşünebilir AK Parti…
Düşünse yeterli olur.
Anamuhalefet partisi şimdi seçimin olumsuz tesirinden kurtulamadı. Sandığa yansıyan iradenin ne manaya geldiğini dahi tam değerlendiremedi CHP… Birtakım değerli CHP’li isimlerden yükselen ‘değişim’ talepleri, genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu yerini terk etse tıpkı isimler tarafından kâfi bir değişim sayılacağa benziyor.
CHP tartışmayı sevenler partisi olageldi daima, birebir gelenek bugün de sürüyor.
Ezkazara sandıktan CHP iktidar ve Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı olarak çıksaydı, o gelenek değişecek miydi? Kuşkuluyum. Muhtemelen yeniden tartışılacak bir şeyler bulacak ve laf yarıştırmayı icraata tercih edeceklerdi.
İYİ Parti?
Onlar sessiz sedasız. İçlerinden vaveyla etmek geçiyorsa bile bunu dışarıya vurmamayı yeğliyorlar.
Bugün kongresi var GÜZEL Parti’nin, rastgele bir harikalık yaşanması beklenmiyor.
Siyasette sessizliğin hayra alamet olmadığına inanırım.
HDP de evvelki seçimlerde gösterilen muvaffakiyetin gerisinde kalma kasvetini üzerinden atamadı.
Muhalefette CHP listelerinden aday gösterilip seçilmiş muhafazakar milletvekilleri ne alemde?
Pek çok kişi bunun merakında.
İlk günlerde ben de ‘‘Acaba bir formül bulunup Meclis çatısı altında daha aktif hale gelebilecekler mi?’’ merakındaydım. Merakım fazla uzun sürmedi. Üç partinin formül arayışı olduysa bile bir sonuca ulaşmadığı anlaşılıyor.
TBMM’de tesirli olmanın yolu en az 20 kişilik bir küme oluşturmaktan geçiyor. Küme olunca sadece kurullarda temsil edilme fırsatına kavuşulmuyor, kümenin pek çok maddi-manevi imkandan yararlanabilmesi de gündeme geliyor.
Seslerini daha kolay duyurabiliyor gruplar…
Her üç parti -DEVA, Gelecek ve Saadet- kurumsal kimliklerinden fedakarlığa yanaşmak niyetinde görünmüyorlar.
Grup kurmanın cazibesi bile onları yalnızlıktan kurtulmaya teşvik için kâfi değil.
‘‘Bir olarak yahut bir görünerek ya da birmiş üzere yaparak daha fazla sesimizi duyuralım’’ demek ve bunun için formül geliştirmek mümkün iken, ‘‘Farklılıklarımız silinmesin, besbelli kalsın’’ anlayışı daha baskın çıkmış, o denli anlaşılıyor.
Ne kadar yanlış.
İktidarın farklılıklarını daha da belirginleştirecek birkaç atılımıyla, artık birleşemeyenlerin, o ataklar tarafından iktidara hakikat sürüklendikleri pekala görülebilir.
Siyasi hayatımızda uzak ve yakın geçmişte bunun yaşanmış örnekleri az değildir.
Diğerlerinden daha eski kurulmuş parti…
Her birinden daha fazla milletvekiline sahip parti…
Lideri daha evvel başbakanlık yapmış parti…
Bunlar, muhtemelen, üç partiden ‘çatı parti olma hakkı’ için yükselen tezlerdir.
Elbette bunların hepsi geçerli tezler; lakin tekrar hepsi bir ortaya gelmemek için bulunan bahaneler…
Milletvekilleri sanki ne düşünüyor bu partilerin?
Genel seçime beş yıl var, lakin bütün bu partiler -iktidarı ve muhalefetiyle- dokuz ay sonra mahallî seçimde kozlarını paylaşacaklar.
İktidar o seçime şimdilerde daha hazırlıklı görünüyor.
Yerel seçim sonuçları Meclis aritmetiğini de değiştirebilir.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Bir yanıt bırakın