Fehmi Koru*
Dün bütün günü yedi yıl evvel ülkenin başına gelmiş uğursuz bir olayı hatırlayarak geçirdik. Gazeteler, televizyonlar, radyolar yanında kentlerin dört bir tarafındaki billboardlar da o uğursuz olayı hepimize bir sefer daha hatırlattı…
Darbe girişimini…
Türkiye başından çok sayıda darbe geçmiş bir ülke.
İlki 1960 yılının 27 Mayıs günü yaşanmıştı.
Sonra neredeyse her 10 yılda bir darbeler birbirini izledi.
Doğrudan sisteme el konulması -darbe yahut askeri müdahale- yanında bir post-modern (28 Şubat 1997) bir de e-muhtıra yoluyla (27 Nisan 2007) sistemi etkileme teşebbüsleriyle karşılaşıldı.
Arada kaç müdahalenin teşebbüs halinde kaldığının sayısını bilmiyoruz.
Sivil yöneticileri ziyaretle yahut onlara elçi/aracı göndererek kendi istedikleri biçimde davranmaya sevk etme metodu de vardı ancak o tıp dolaylı davranışlar da kayıtlara geçmedi.
Yargı -daha açık sözle Anayasa Mahkemesi- eliyle parti kapatılması sağlanarak istenen sonucu alma yolunu de bu listeye eklersek Türkiye’nin demokratik sicili hakkında daha sağlam bir fikir sahibi olabiliriz.
Zaten işte bu sebeple, ne vakit 15 Temmuz’da başımıza gelen darbe teşebbüsünden kelam etmem gerekirse, o olayın önünde kesinlikle ‘uğursuz’ sıfatını kullanma muhtaçlığı duyuyorum.
‘Uğursuz’, zira 15 Temmuz’u (2016) planlayan ve sahneye koyanlar, teşebbüsleri muvaffakiyete ulaşamadığı için istedikleri sonucu elde edemeseler bile, o günlerde ülkemizde artık bir daha sivil hayata sistem dışı güçler tarafından müdahale edilmesi üzere bir yanlışlığın yaşanmayacağına dair bir inancımız vardı, işte onu yerle bir ettiler.
Dün 15 Temmuz 2016’da yaşananları hatırlatma maksadıyla düzenlenen bütün etkinliklerde, kim ne derse desin, kim hangi tonda konuşursa konuşsun, hepsinin üslubuna birebir tedirginlik hakimdi.
“Bir daha müsaade etmeyeceğiz” teminatı da o tedirginliğin dışa vurumu.
İşte bu sebeple 15 Temmuz uğursuz bir darbe teşebbüsüdür.
Darbeyi planlayanlar, sahneye konulmasında rol alanlar, teşebbüse katılanlar ülkemize en hayırsız işlerden birini yapmış oldular.
Onlarla yargı eliyle hesaplaşılmasından daha gerçek bir iş olamaz.
Girişimin ‘uğursuz’ sıfatını hak etmesinin bir diğer sebebi de, hesaplaşma sırasında hesaplaşılacak hareketlerin başlangıcının makul bir tarih olarak belirlenmemesi ve ‘darbeci’ sıfatını o sıfattan en fazla nefret edecekleri de kapsayacak kadar geniş tutma kolaylığıdır.
Bu yüzden yaşanan mağduriyetler ortada.
Yedinci yıl bu yolda yapılan yanlışlığı gözden geçirmek için uygun bir tarih.
Türkiye son seçimin akabinde, siyasi iktidar eliyle, temel birkaç alanda değişiklik yoluna gidiyor.
Hükümet yenilendi, bakanlar büyük çapta değişti.
Ekonomide takım ve yol değişikliğine gidildi.
Dış siyasette yakın geçmişte terk edilmiş gayeler tekrar hatırlandığı üzere, düşman bellenen devletler, örgütler ve kurumlarla düzgün münasebetler kurma kararlılığı benimsendi.
Bu yenilenmeler sebebiyle ortaya çıkan bir sorun var ve o da 15 Temmuz uğursuz darbe teşebbüsü sonrasında yaşananlarla ilgili.
Yeniden yakınlaşmak istenen devletler ve örgütlerle evvelden olduğu üzere sempatik münasebetler kurmayı engelleyen kimi kabuller 15 Temmuz sonrasına ilişkin. ‘Terör’ ve ‘terörist’ tarifi ve yargının bununla ilgili uygulamaları, yakınlaşmak istediğimiz ABD’ye ve Avrupalı ülkelere aykırı geliyor.
Herhalde farkındayız: Bu alandaki derin görüş ayrılığı yalnız diplomaside değil, iktisatta de aleyhimize çalışıyor.
İlk yapılması gereken, yedi yılın sonunda ve artık halkın sisteme sahip çıkmasından duyulan itimatla, bu mevzuya eğilinmesidir.
Avrupa Birliği ile münasebetimizi tekrar üye adayı statüsüne çıkarmak istemiyor muyuz?
Hiç değilse Avrupa ile gümrük birliğinde artık aleyhimize sonuçlar vermeye başlamış hususları ortadan kaldırmak için müzakereler başlatmak dileğinde değil miyiz?
ABD ile bağları tazelerken F-35’ler üzerindeki hakkımızı aklımıza bile getirmiyoruz ancak hiç değilse F-16 jetlerinin modernizasyonu üzerinde ısrarcı olmak niyetimiz yok mu?
Yabancı yatırımcılar gelsin, turizm gelirlerimiz artsın duasına mı çıkalım, yoksa “Neden gelmiyorlar?” sorusuna karşılık mı aramalıyız?
Hainler eliyle gerçekleşen uğursuz darbe teşebbüsünü her yıl kaygı içerisinde hatırlamak ve hatırlatmak yerine, hainler ve uğursuzlara en uygun karşılığı teşkil edecek bir öz-güven içerisinde davranmaya başlamak çok daha akla yatkın olur.
Bunun vakti geldi, umarım bu fırsatı ertelemeyiz.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Bir yanıt bırakın